Oba te pojęcia wywodzą się z nauki jaką jest kinezjologia stosowana. Powstała ona w Stanach Zjednoczonych w XX wieku, a za jej twórcę uznaje się dr George’a Goodhearta - chiropraktyka, który opracował holistyczny system pracy z ciałem.

Opiera się ona na testowaniu krótkiego łuku odruchowego w reakcji na wprowadzony bodziec. Testując odruch sprawiamy, że reakcja jest mimowolna i spontaniczna, a więc nie mamy na nią wpływu, co powoduje, że ciało jest w stanie precyzyjnie wskazać terapeucie z czym aktualnie ma największy problem.

Wprowadzony bodziec jest delikatny, trwa około sekundy i nie jest sprawdzaniem siły mięśniowej, ale spontanicznej reakcji ciała. Wynikiem badania jest jedna z trzech informacji: dany obszar jest prawidłowo kontrolowany przez układ nerwowy, jest niezdolny do aktywacji lub jest niezdolny do rozluźnienia.

Testując mięśnie terapeuta opiera się na koncepcji triady zdrowia, czyli idei, że nasz dobrostan składa się z prawidłowo działających trzech składowych:

• struktury - mięśni, ścięgien, stawów, powięzi, wszelakich tkanek,
• biochemii - procesów fizjologicznych i reakcji chemicznych zachodzących w komórkach oraz narządach wewnętrznych i układach,
• mentalu - emocji i systemu energetycznego, które nieopracowane mogą powodować, że pacjent nie reaguje na różne formy terapii.

Terapeuta do każdego pacjenta podchodzi indywidualnie i badając sygnały płynące z ciała, bez żadnych odgórnych założeń obserwuje w którą stronę ciało pacjenta go poprowadzi oraz która sfera ze wspomnianej triady zdrowia jest priorytetowa do pracy.

Metoda ta jest świetnym uzupełnieniem innych koncepcji terapeutycznych, ponieważ precyzyjnie pozwala określić przyczynę problemu pacjenta i dobrać odpowiednie techniki do jej zwalczenia.